Corocznie klasy ósme udają się do Miejsca Pamięci i Muzeum Auschwitz – Birkenau, niemieckiego nazistowskiego obozu koncentracyjnego i zagłady. Podczas wizyty każdy z nas pamiętał o powadze i o właściwym zachowaniu – stosownym do miejsca, w którym zginęło ponad milion osób – to miejsce nazywane jest największym cmentarzem w Europie.
Zwiedzanie rozpoczęliśmy od przejścia przez tunel, w którym były wyczytywane nazwiska byłych więźniów. Następnie udaliśmy się do kilku z bloków. Pani przewodnik szczegółowo opowiedziała nam o wszystkim, co widzieliśmy. Zobaczyliśmy również wystawy, które składały się z przedmiotów więźniów, którzy nie wiedzieli, że jadą „na śmierć” i zabrali ze sobą najcenniejsze rzeczy. Później skierowaliśmy się pod Ścianę Śmierci, która pochłonęła tysiące ofiar obozu. Po zwiedzeniu bloków przeszliśmy przez komorę gazową oraz krematorium. Następnie przejechaliśmy do drugiej części obozu – Birkenau. Przy wejściu zobaczyliśmy długie tory kolejowe, po których przyjeżdżały transporty więźniów. Widok ogromnego, ponad stu siedemdziesięcio hektarowego terenu oraz zniszczonych krematoriów i baraków zrobił na nas wrażenie – tam najłatwiej można było wyobrazić sobie, jak wielka tragedia stała się w tym miejscu. Pani przewodnik opowiedziała nam, w jakich warunkach żyli więźniowie. Weszliśmy do jednego z drewnianych baraków w Birkenau, który zamieszkiwały kobiety i dzieci. Dowiedzieliśmy się, jakie panowały tam warunki życia. Więźniowie m.in. spali na trzypoziomowych „łóżkach”, gdzie na jednym poziomie spało średnio pięć osób. Jako poduszek używali butów. Na koniec zwiedzania pani przewodnik dodała kilka słów od siebie, które miały bardzo duże znaczenie i głęboki sens, m.in. o tym, aby się szanować i być dla siebie dobrym.
Wizyta w Auschwitz-Birkenau była dla nas ogromną lekcją, nie tylko historii, ale i patriotyzmu, szacunku i tolerancji. Na pewno pozostanie na długo w naszej pamięci… . Tak, jak wytrwałość ludzi, którzy byli w niewoli i ciężko walczyli o przetrwanie w trudnych warunkach. Więźniowie nie dostawali pełnowartościowych posiłków, nie mieli dobrych warunków do spania, w zimę dostawali tylko jedną warstwę cienkiego materiału.
Jedną z ważnych postaci, która była więźniem Auschwitz-Birkenau, był ks. Maksymilian Maria Kolbe, który oddał życie za człowieka mającego dzieci i żonę. Więźniowie za każdy najmniejszy błąd dostawali okrutne kary, np. zamknięcie w celi bloku jedenastego, byli bici, rozstrzeliwani, poniżani. odbywali tzw. ,,stójki”, eksperymentowano na nich i traktowano w nieludzki sposób, odbierając im całą ludzką godność, nadając numer, goląc głowy, rozdzielając rodziny, zmuszając do pracy ponad siły w skrajnych warunkach, odbierając wolność.
Trudno uwierzyć, że to wszystko działo się osiemdziesiąt lat temu, ,,tuż za rogiem…”.
Uczniowie kl. 8b
Weronika, Oliwia, Dominika J., Oskar
