Szkoła Podstawowa w Polance Wielkiej rozpoczęła prace nad wyborem swego patrona i nadaniem imienia. Cała społeczność szkolna realizować będzie działania związane z projektem ,,NADANIE IMIENIA SZKOLE”
NADANIE IMIENIA SZKOLE PODSTAWOWEJ W POLANCE WIELKIEJ
1. Postanowienia ogólne
Cel procedury
Celem niniejszej procedury jest określenie zasad nadania imienia Szkole Podstawowej w Polance Wielkiej.
Podstawa prawna
Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 28 lutego 2019 r. w sprawie szczegółowej organizacji publicznych szkół i publicznych przedszkoli ( Dz. U. z 2019 r., poz. 649)
Założenia procedury
Niniejsza procedura została opracowana przez Zespół Koordynujący działania zmierzające do wyboru patrona i podlega zaopiniowaniu przez Radę Pedagogiczną, Radę Rodziców i Samorząd Uczniowski.
Poprzez nadanie imienia szkoła:
- zyskuje własną tożsamość wyróżniającą ją spośród innych szkół,
- buduje własny system wychowania w oparciu o autorytet patrona i wartości, które reprezentował swoim życiem i działalnością,
- promuje postać patrona,
- pozyskuje do współpracy osoby i instytucje związane z patronem,
- tworzy własny ceremoniał.
Zasady wyboru patrona:
- w wyborach bierze udział cała społeczność szkoły ( uczniowie, rodzice, nauczyciele oraz pracownicy obsługi i administracji),
- wszyscy realizują projekt pod nazwą ,, NADANIE IMIENIA SZKOLE”,
- terminy poszczególnych etapów wyboru patrona ustala zespół Koordynujący w porozumieniu z Dyrektorem szkoły,
- Dyrektor w porozumieniu z Zespołem Koordynującym wyznacza osoby odpowiedzialne za realizację zadań szczegółowych,
- Dyrektor szkoły kontroluje sprawny przebieg poszczególnych etapów i rozlicza za ich realizację,
- Protokoły z realizacji projektu ,,NADANIA IMIENIA SZKOLE” wraz z propozycją imienia wyłonioną droga wyborów oraz wniosek o nadanie szkole imienia zostaną skierowane do Urzędu Gminy w Polance Wielkiej.
2. Plan pracy
| DZIAŁANIA | TERMIN |
| Powołanie na zebraniu Rady Pedagogicznej szkoły Zespołu Koordynującego do spraw wyboru Patrona, w skład którego wchodzą: – p. Sylwia Kawczak – przewodnicząca – p. Adrianna Kolasa- zastępca – p. B. Borowczyk -p. K.Filip – p. Dominika Gąsiorek – opiekunowie Małego i Dużego Samorządu Uczniowskiego, p. Iwona Malinkiewicz | do 30 listopada 2022r. |
| Opracowanie przez Zespół Koordynujący Planu Pracy nad nadaniem imienia szkole. | do 30 listopada 2022r. |
| Działania informacyjne skierowane do nauczycieli, pracowników szkoły, uczniów, rodziców, mieszkańców miejscowości – informacja o podjęciu działań zmierzających do nadania imienia szkole – zaznajomienie z planem działań podjętych w celu wyboru patrona szkoły: nauczycieli – podczas zebrania Rady Pedagogicznejuczniów – na apelach szkolnych i godzinach z wychowawcą rodziców – w czasie zebrań informacyjnychmieszkańców – poprzez stronę internetową szkoły – stworzenie na stronie internetowej szkoły dodatkowej zakładki poświęconej pracom nad nadaniem imienia, publikowanie materiałów. | Do 15 lutego 2023r. |
| Opracowanie przez Zespół Koordynujący Regulaminu wyboru patrona szkoły. | do 31 marca 2023r. |
| Zgłaszanie kandydatur na patrona szkoły przez: – nauczycieli i pracowników szkoły – uczniów – rodziców | do 23 stycznia 2023r. |
| Prezentacja wybranych kandydatów na patrona (opracowanie biogramów, tablice informacyjne, zajęcia z uczniami). | do 31 marca 2023r. |
| Wybory patrona szkoły. | do 30 kwietnia 2023r. |
| Ogłoszenie informacji o wyborze patrona. | do 31 maja 2023r. |
| Zatwierdzenie kandydata na patrona przez Radę Pedagogiczna, Radę Rodziców i Samorząd Uczniowski. | do 31 maja2023r. |
| Złożenie wniosku o nadanie imienia do organu prowadzącego szkołę. | do 15 czerwca 2023r. |
| Popularyzacja postaci patrona (prezentacje, konkursy, wystawy, pozyskanie do biblioteki pozycji książkowych związanych z patronem). | czerwiec, wrzesień 2023r. |
| Przygotowanie uroczystości nadania imienia szkole. | wrzesień – październik 2023r. |
| Uroczystość nadania imienia Szkole Podstawowej w Polance Wielkiej – Msza św. – część artystyczna. | Październik 2023r. |
| DZIAŁANIA | TERMIN |
| Powołanie na zebraniu Rady Pedagogicznej szkoły Zespołu Koordynującego do spraw wyboru Patrona, w skład którego wchodzą: – p. Sylwia Kawczak – przewodnicząca – p. Adrianna Kolasa- zastępca – p. B. Borowczyk -p. K.Filip – p. Dominika Gąsiorek – opiekunowie Małego i Dużego Samorządu Uczniowskiego | do 30 listopada 2022r. |
| Opracowanie przez Zespół Koordynujący Planu Pracy nad nadaniem imienia szkole. | do 30 listopada 2022r. |
| Działania informacyjne skierowane do nauczycieli, pracowników szkoły, uczniów, rodziców, mieszkańców miejscowości – informacja o podjęciu działań zmierzających do nadania imienia szkole – zaznajomienie z planem działań podjętych w celu wyboru patrona szkoły: nauczycieli – podczas zebrania Rady Pedagogicznejuczniów – na apelach szkolnych i godzinach z wychowawcą rodziców – w czasie zebrań informacyjnychmieszkańców – poprzez stronę internetową szkoły – stworzenie na stronie internetowej szkoły dodatkowej zakładki poświęconej pracom nad nadaniem imienia, publikowanie materiałów. | Do 15 lutego 2023r. |
| Opracowanie przez Zespół Koordynujący Regulaminu wyboru patrona szkoły. | do 31 marca 2023r. |
| Zgłaszanie kandydatur na patrona szkoły przez: – nauczycieli i pracowników szkoły – uczniów – rodziców | do 23 stycznia 2023r. |
| Prezentacja wybranych kandydatów na patrona (opracowanie biogramów, tablice informacyjne, zajęcia z uczniami). | do 31 marca 2023r. |
| Wybory patrona szkoły. | do 30 kwietnia 2023r. |
| Ogłoszenie informacji o wyborze patrona. | do 31 maja 2023r. |
| Zatwierdzenie kandydata na patrona przez Radę Pedagogiczna, Radę Rodziców i Samorząd Uczniowski. | do 31 maja2023r. |
| Złożenie wniosku o nadanie imienia do organu prowadzącego szkołę. | do 15 czerwca 2023r. |
| Popularyzacja postaci patrona (prezentacje, konkursy, wystawy, pozyskanie do biblioteki pozycji książkowych związanych z patronem). | czerwiec, wrzesień 2023r. |
| Przygotowanie uroczystości nadania imienia szkole. | wrzesień – październik 2023r. |
| Uroczystość nadania imienia Szkole Podstawowej w Polance Wielkiej – Msza św. – część artystyczna. | Październik 2023r. |
Zespół Koordynujący do spraw wyboru Patrona
ZGŁOSZENIE KANDYDATURY NA PATRONA SZKOŁY PODSYTAWOWEJ W POLANCE WIELKIEJ
REGULAMIN WYBORU PATRONA SZKOŁY
SZKOŁA WYBRAŁA PATRONA
W dniach 26 i 28 kwietnia odbyło się ostateczne głosowanie wśród rodziców, uczniów i pracowników szkoły na patrona naszej placówki. Uprawnieni do głosowania dokonywali wyboru między dwoma kandydatami – Januszem Korczakiem a Janem Pawłem II.
W dniu 2 maja zebrała się Komisja Wyborcza, w której skład weszli przedstawiciele Rady Rodziców, Samorządu Uczniowskiego oraz nauczyciele. Cała społeczność szkolna oddała w sumie 592 głosy, z których 426 przypadło na Janusza Korczaka, a 166 na papieża Jana Pawła II.
Patronem Szkoły Podstawowej w Polance Wielkiej został zatem Janusz Korczak – wielki przyjaciel dzieci i symbol bezgranicznego oddania ich sprawie.
Dominika Gąsiorek
BIOGRAFIA JANUSZA KORCZAKA
W kwietniu bieżącego roku społeczność naszej szkoły wybrała swojego patrona. Został nim Janusz Korczak – człowiek niezwykle oddany wszystkim dzieciom i zaangażowany w walkę na rzecz ich praw. Warto zatem przybliżyć szerszemu kręgowi sylwetkę tego wspaniałego lekarza, pedagoga, pisarza, publicysty i działacza społecznego.
Janusz Korczak przyszedł na świat jako Henryk Goldszmit 22 lipca 1878 lub 1879 roku
w zamożnej żydowskiej rodzinie. Wątpliwości związane z rokiem urodzenia Korczaka wynikają z zaniedbań formalności metrykalnych, do których doprowadził jego ojciec.
Dzieciństwo chłopca nie było szczęśliwe. Korczak doświadczył w domu rodzinnym smutku, samotności i braku uwagi ze strony swojego taty. Po śmierci ojca nastoletni Korczak przejął obowiązki głowy rodziny i aby zapewnić jej byt, udzielał prywatnych lekcji dzieciom polskim i żydowskim. Smutne dzieciństwo i lata szkolne, które Korczak wspominał jako czas strachu, przemocy i przedmiotowego traktowania ucznia uwrażliwiły go na losy dziecka.
Swoją działalność literacką Korczak rozpoczął w 1896 r., będąc jeszcze uczniem gimnazjum i kontynuował ją aż do swojej śmierci. Pierwszy sukces nastąpił dwa lata później, kiedy to młody Henryk wziął udział w konkursie literackim, w którym jego sztuka teatralna została wyróżniona. To właśnie w tym czasie ukształtował się jego pseudonim literacki – Janusz Korczak. Dorobek literacki Korczaka obejmuje setki artykułów i felietonów, utwory teatralne, opowiadania, prace pedagogiczne oraz ponad 20 książek, z których najbardziej znane to: „Król Maciuś Pierwszy”, „Kajtuś czarodziej”, „Bankructwo Małego Dżeka” czy „Koszałki-opałki”. Korczak stworzył i redagował również pismo dla dzieci „Mały Przegląd”,
w którym publikowano listy i inne materiały nadsyłane przez dzieci.
Przed wybuchem II Wojny Światowej Korczak podjął współpracę z Polskim Radiem.
W swoich audycjach występował jako Stary Doktor – serdeczny przyjaciel dzieci. Wygłaszał pogadanki, których tematem przewodnim było dziecko i świat widziany jego oczami. Ze względu na narastające nastroje antysemickie, ostatni jego program wyemitowano w 1939 r.
Pierwsze sukcesy literackie Janusza Korczaka zbiegły się w czasie z podjęciem przez niego studiów na Wydziale Lekarskim Cesarskiego Uniwersytetu w Warszawie. W 1905 r. otrzymał dyplom lekarza i podjął pracę jako pediatra w Szpitalu dla Dzieci w Warszawie.
W tym czasie był wielokrotnie powoływany do wojska, gdzie pracował w szpitalach polowych. Od poboru do wojska w czasie II Wojny Światowej uratował go podeszły wiek. Janusz Korczak będąc jeszcze studentem medycyny podjął decyzję, że nie założy rodziny
i stanie się ojcem dla wszystkich sierot. Mówił o sobie: „ Za syna wybrałem ideę służenia dziecku i jego sprawie.”
W 1912 roku Korczak założył i prowadził aż do swojej śmierci „Dom Sierot” dla dzieci żydowskich, a od 1919 r. współtworzył drugą tego typu placówkę – „Nasz Dom” dla dzieci polskich. Oba domy realizowały ideę samorządnej społeczności działającej na równych prawach, opartych na sprawiedliwym podziale obowiązków. Tutaj każde dziecko było gospodarzem, kierownikiem i pracownikiem. Wychowankowie tworzyli własne instytucje, takie jak sąd i sejm, a swoje opinie wyrażali na zebraniach i łamach gazetki. Korczak propagował ideę partnerstwa w relacji wychowanek-wychowawca, a głównym celem w jego systemie wychowawczym było dążenie do samowychowania i dawanie dziecku prawa do bycia dzieckiem. Odrzucał on sztywne zasady, przymus i surową dyscyplinę, sprzeciwiał się karom cielesnym. Domy Korczaka różniły się całkowicie od ówczesnych sierocińców czy przytułków, w których panował bród, a dzieci często były źle ubrane i niedożywione.
W placówkach Korczaka dzieci chodziły do szkoły, jeździły na kolonie letnie i obozy, zdarzały się również wyjścia do kina, teatru a nawet cyrku. Korczak kładł nacisk na zapewnienie dzieciom jak najlepszych warunków do pełnego rozwoju społecznego i psychofizycznego – prowadził pomiary wagi i wzrostu dzieci czy obserwację snu. Na utrzymanie placówek Korczak pozyskiwał środki od bogatych żydowskich filantropów. Niemal codziennie odwiedzał urzędy i domy prywatne, aby zdobyć pieniądze na jedzenie, opał i utrzymanie placówek. On sam za swoją pracę nie pobierał wynagrodzenia.
Korczak, już w trakcie studiów medycznych, angażował się w sprawy najbiedniejszych
i najbardziej potrzebujących. Chadzając po ubogich dzielnicach Warszawy uczył dzieci, opowiadał im bajki, a w czasie Świąt Bożego Narodzenia przywdziewał strój świętego Mikołaja i rozdawał drobne upominki. Należał również do wielu stowarzyszeń i organizacji zajmujących się pomocą społeczną.
Wraz z wybuchem II Wojny Światowej nastały ciężkie chwile dla Janusza Korczaka
i jego wychowanków. Coraz trudniejsze stawało się zapewnienie dzieciom odpowiednich warunków do życia, a kiedy „Dom Sierot” przesiedlony został do getta, sytuacja stawała się
z dnia na dzień coraz dramatyczniejsza. Korczak z bezsilnością obserwował jak efekty jego wieloletniej pracy rozpadają się. Mimo beznadziejnego położenia próbował dodawać dzieciom otuchy i organizować zajęcia według ustalonego porządku.
W lipcu 1942 r. naziści rozpoczęli likwidację warszawskiego getta i organizowali masową wywózkę jego mieszkańców do obozu zagłady w Treblince. Na początku sierpnia los ten podzielił również Janusz Korczak, jego współpracownicy i wychowankowie, których było około 200. Korczak zdawał sobie sprawę co czeka jego i jego dzieci. Nie chcąc wzbudzać strachu i paniki musiał je okłamać, mówiąc im, że jadą na wycieczkę. Naoczny świadek ostatniego marszu Starego Doktora i jego dzieci – Marek Rudnicki – zwraca uwagę, że proponowano Korczakowi ocalenie, ale ten odmówił. Pozostał ze swoimi sierotami do końca, nie brał pod uwagę możliwości opuszczenia swoich podopiecznych
i szukania dla siebie ratunku.
Przyjmuje się, że Janusz Korczak zginął w Treblince 7 sierpnia 1942 r., ale nie jest to pewne. Badacze twierdzą bowiem, że Korczak był zbyt chory i słaby, by przeżyć transport
w nieludzkich warunkach i zmarł w wagonie pociągu jeszcze zanim dotarł do obozu.
Na kilkanaście dni przed śmiercią, jakby przeczuwając, że kres jego życia jest bliski, zapisał w swoim pamiętniku: „Życie moje było trudne, ale ciekawe. O takie właśnie prosiłem Boga w młodości.”
Janusz Korczak został pośmiertnie odznaczony Orderem Orła Białego i Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi w niesieniu pomocy dzieciom.
Istnieje wiele pomników oraz stowarzyszeń i fundacji poświęconych Januszowi Korczakowi, a na terenie byłego obozu zagłady w Treblince zobaczyć można kamień upamiętniający Janusza Korczaka i jego dzieci.
Dominika Gąsiorek